Autonomie en verbinding

Het lijkt alsof autonomie en verbinding tegengestelde bewegingen zijn. In mijn beleving zijn het elkaar aanvullende bewegingen die we soms tegelijkertijd willen ervaren: voelen dat we geborgen zijn en vanuit die geborgenheid een eigen beweging maken. We hebben die twee bewegingen beide nodig. Waarbij de autonomie, het vormgeven van jezelf, gevoed wordt door het ervaren van een veilige verbinding: de symbiose.

De symbiose is nodig om groei mogelijk te maken

 

symbiosePrecies zoals we ontstaan zijn: na de samensmelting van eicel en zaadcel duurt het een dag of zes voordat de verzameling cellen (zygoot) waaruit wij uiteindelijk voortkomen een plekje vindt in de baarmoeder, waar het zich nestelt en de placenta gaat groeien.

 

In die eerste zes/zeven dagen is er aldus een autonome beweging. Er is voldoende energie aanwezig om de groei te laten voortgaan. En dan komt de beweging vanuit die autonomie op gang om zich te verbinden: de baby in wording verbindt zich met het moederlichaam, en omgekeerd ontvangt de moeder dit lichaamsvreemde hoopje cellen en verbindt zich ermee. Tenminste als alles goed gaat.

Ook hier weer: de beweging start vanuit autonomie, maar de verbinding de symbiose is nodig om groei mogelijk te maken. Feitelijk spreken we hierbij over de mannelijke energie = beweging en de vrouwelijke energie = geborgenheid. Beide zijn nodig om in een goede balans te kunnen groeien.

 

Uitreiken en reageren

Ook direct na de geboorte van de baby maakt de baby zelf, ondanks alle hulpeloosheid, een uitreikende beweging. Een uitreikende beweging in alle subtiliteit. Het kijken, de geluidjes die gemaakt worden en later de bewegingen met handjes en armen: allemaal, in alle onbeholpenheid, uitreikende bewegingen.
Als ouders hoef je slechts 1 ding te doen: op een gepaste manier op die uitreikende bewegingen reageren. En dat is allesbehalve eenvoudig.

 

Vast staat dat in deze hechtingsfase, die zomaar tot 2/3 jaar kan duren veel fundamentele gevoelens, emoties en uiteindelijk gedragingen geleerd worden.

 

Als bijvoorbeeld dat proces van reageren op en gepaste antwoord geven goed verloopt, dan ontstaat er bij de baby/het kind veel zelfvertrouwen. Het heeft geleerd dat als het een uitreikende beweging maakt dat er een gepast antwoord komt: hulpvragen is dus heel normaal, want je weet dat je geholpen wordt.

 

De twijfel en de angst ontstaat bij de baby/kleuter/kind als het geleerd heeft dat het ongewis is of er een antwoord komt en er niet altijd op een afgestemde manier gereageerd wordt. Als kind maakt dit je onzeker, je vermijdt het stellen van een hulpvraag want je weet niet of je geholpen wordt, je gaat het wel alleen doen.
De kiem voor gedrag waar je in je latere leven last van krijgt is gelegd. Je verbinden met een ander wordt wel erg moeilijk, omdat je een totaal andere ervaring hebt.

 

Autonomie en verbinding: de antwoorden

In deze prille eerste maanden van ons leven in de baarmoeder en in die vroegkinderlijke periode liggen de antwoorden voor het gedrag waar je last van krijgt. Later blijkt ook wel welke gevoelens daar nog weer onder liggen. Je leert namelijk ook dat je verlangens en wensen voor anderen, onze ouders, kennelijk niet zo belangrijk zijn. Uiteindelijk laat je die verlangens dan in de steek. En daarmee wordt het contact met dat deel van jezelf, dat deel waar de echte unieke autonomie zich bevindt, minder sterk. Je dissocieert en praat nog wel over je dromen en verlangens vanuit je hoofd maar de echte bevlogenheid is verdwenen. Je hebt vaak het contact met je lijf verloren en rationaliseert en beredeneert erop los.

 

Gabor Maté, Canadese arts, spreekt er in bijgaand filmpje over. Over de gevolgen voor ons leven, voor onze maatschappij als we het contact met onszelf, met onze “gut feelings”, verliezen. En kijk maar om je heen, kijk maar in wat voor een soort maatschappij we leven. We hebben wat te doen.

En als je dat voor jezelf erkent, werkelijk gaat zien dat we ondanks alle mogelijkheden die er zijn, ook in staat zijn er een puinhoop van te maken, dan kun je twee dingen doen:

  1. je accepteert dat en je maakt er in dit leven jouw feestje van
  2. je gaat een uiterste poging doen om in kleine stapjes dat leven te hervinden dat je zo graag wilde

 

In alle opleidingen en workshops bij Licht & de Boer ondersteunen we je bij het hervinden van jouw unieke verlangens. Dat is voor ons de enige manier om een eigen omgeving te creëren waarin het fijn toeven is. Een omgeving die beddend voor je is, waardoor het best in jezelf naar buiten kan komen. Een samenwerking tussen:

  • mannelijke bewegingen en vrouwelijke rust
  • autonomie en symbiose en dan wel in de gezonde vorm daarvan
  • jezelf en de omringende natuur
  • leven met de aarde i.p.v. leven op de aarde

 

Na de zomervakantie gaan we door op de weg die we in 2011 in zijn geslagen: wij noemden het toen: het creëren van een paradijs op aarde.

Reis je met ons mee? Kijk maar naar de vertrektijden van jouw reis in de agenda of bij ons aanbod.

 

IoPT zelf-resoantie

Samenwerking met IoPT Franz Ruppert

Toon de Boer

Toon de Boer