“Daar krijg je krullen van in je haar”. En die wilde ik wel!!

Vast bekend voor de meesten van jullie: de broodkorstjes die op je bordje bleven liggen en die je op moest eten. Ik tenminste wel. Het binnenste van de boterham die met liefde werd gesmeerd door mijn moeder, at ik soms met moeite en later graag. In de periode dat ik moeilijk at smeerde ze zelfs toverboterhammen met op elk stukje ander beleg. Hiermee kreeg ze mij uiteindelijk weer aan het eten. Het meest nog door de onvermoeibare aandacht die ze mij hiermee gaf.

Magisch denken

De korstjes die bleven liggen konden mij maar op één manier verleiden om te worden opgegeten: je kreeg er krullen van in je haar. Het punt was niet of ik dat geloofde, maar het gaf mij begrip voor de kunst van het mooier maken van de waarheid, of anders gezegd, magisch leren denken.

Tegenwoordig zeggen de meeste ouders: ik vertel mijn kinderen geen sprookjes en onwaarheden. In de tijd dat Sinterklaas nog gewoon bestond en niet zoveel verschilde van God, had de realiteit meer dimensies, die ik menig kind zou gunnen. Niet om de onwaarheid, of om sommige leugens in deze verhalen. Wél om het magische en fantasierijke denken dat bij een kinderwereld past.

Werelden

Er zijn werelden in werelden en ouders die hun kind een fantasiewereld gunnen, geven daarmee hun kind een rijke wereld.
En dat is iets anders dan:

• iets anders voelen dan dat wat er gezegd of zelfs gedaan wordt,
• of van alles aanvoelen maar niet benoemd krijgen wat er eigenlijk gebeurt.

Op facebook stond een tekst die mij trof en waar wij als coaches/begeleiders zoveel mee te maken hebben:

Tussen wat gezegd wordt en niet bedoeld en wat wordt bedoeld maar niet gezegd, gaat de meeste liefde verloren.

 Zo waar. En als dit in je opvoeding jouw voorbeeld was, hoe weet je dan het onderscheid nog waar je zelf op kunt varen? Dubbele boodschappen die je als kind niet kunt herleiden en die voor paniek en onrust zorgen. Hoe kun je anderen lezen als je zelf niet weet of het klopt? Van wie kun je nu op aan en waar vertrouw je op?

Je eigen waarheid

“Nog steeds wordt niet benoemd wat er eigenlijk speelt”, zei een deelnemer laatst toen ze tijdens de feestdagen in haar ouderlijk huis was. “Nu snap ik pas hoe verwarrend dit voor mij als kind was”.
Leren om van een realiteit uit te gaan, van een eigen waarheid is daarom een moeilijke leerweg. Die voorbij gaat aan magisch denken, en de fantasiewereld dat elke ouder van zijn of haar kind zou houden. Iets wat ik vroeger zelf graag geloofde. De realiteit en ervaring van veel mensen en hun levensverhalen heeft mij anders laten zien. En gek genoeg is het een opluchting als iemand dat voor zichzelf erkent.

Meer gereedschap

Met alleen communicatie-gereedschap red je het hier niet mee. Het onvermogen om te kunnen inschatten en gebrek aan (zelf)vertrouwen wat bij zo’n levensgeschiedenis gepaard gaat kan opnieuw geleerd worden. Dat is mogelijk door je diepere denk- en gevoelspatronen te ontwarren, en daar horen ook emoties bij. In één woord noemen we dat bewustwording. En dat is liefdevól; om op een andere manier met jezelf leren omgaan zoals jou geleerd is.

Een gouden combinatie

Dit is de reden waarom wij NLP met resonantie-processen/opstellingen (IoPT) verbinden.
Een gouden combinatie vinden wij zelf. Vanuit je eigen ik en identiteit, communicatieve vaardigheden ontwikkelen die bij jou passen in afstemming op je omgeving. Dan praten we volgens ons over gezonde communicatie.

Als je hierover meer wilt weten, kijk dan voor onze opleidingen persoonlijke ontwikkeling, eerste/tweede en derde jaar bij www.lichtdeboer.nl