Na de begrafenis van Machteld met veel emotie, daalde de stilte neer. Ik ken dat van mijzelf: in situaties waarin er gehandeld moet worden, lukt het mij om dat adequaat te doen. Ook al was ditmaal het laagje met de daaronder liggende emoties kwetsbaar en fragiel.
En na deze bezigheden kwam alles tot stilstand en kreeg ik de gelegenheid om werkelijk mijn emoties en gevoelens toe te laten. Emoties die nog eens aangewakkerd werden door de talloze kaarten, brieven, email berichten, reacties op sociale media, en bloemen. En dan zit dat natuurlijk niet in het aantal: wel in de diepgang van de teksten.
Teksten die ondersteunend waren en nog steeds zijn voor mij. Maar ook voor de familieleden en anderen van Licht & de Boer, die gezorgd hebben dat het afscheid van Machteld bijvoorbeeld in haar trainingszaal in Almen, zo vlekkeloos verliep.
En heel bijzonder om te merken dat mensen afscheid kwamen nemen door honderden kilometers te rijden en/of mensen die 10 jaar geleden in onze trainingen gezeten hebben. Indrukwekkend en dat waren impactvolle ontmoetingen.
Dank
Veel berichtjes gingen over de impact die Machteld door haar ‘zijn’ en haar interventies op het leven van onze deelnemers heeft gehad. Voor velen was Machteld, en waren Machteld en Toon, (een) ankerpun(ten) in het leven. Mensen die, als ze het moeilijk hadden, er kracht uit konden putten, alleen al door in gedachten weer terug te gaan naar de trainingen en de trainingslocatie.
Heel bijzonder om dat zo expliciet te lezen.
Bijzondere band
Velen van jullie schreven over de bijzondere band tussen Machteld en Toon die jullie ervoeren. Iemand zei het als volgt in een dankwoord: Dank dat jullie er waren: er was een Machteld en er was een Toon en er was nog iets. Ja, dat klopt: er was een onvoorwaardelijke acceptatie, je mag dat liefde noemen, of zorg, aandacht, afstemming etc. En als dat er is, wordt er dus veel mogelijk.
Dank en troost
En ook waren er veel woorden van troost voor ons, de achterblijvers: we weten zeker dat jullie Machteld in jullie harten mee zullen nemen. En dat zij bijdraagt aan succes op jullie pad.
Er zijn vele reacties binnengekomen en ik wil jullie allen daarvoor op deze wat onpersoonlijk manier bedanken. Danken voor de bijzondere blijken van medeleven, van troost, van ondersteuning. Die reacties hielpen en helpen ons.
Wij gaan zo langzamerhand, ook al is de periode van rouw nog niet afgesloten, de draad weer oppakken. Ik zal dit afscheid van Machteld een betekenis moeten geven, net zoals anderen dat ook gaan doen.
De ontwikkelingen rond Covid-19 maken het voor ons ook mogelijk om met in achtneming van veiligheid en regelgeving, dat waar wij tezamen hard voor gewerkt hebben verder de wereld in te brengen.
En ik weet ook dat ik dat niet alleen hoef te doen: er zijn voldoende goed gekwalificeerde mensen om mij heen die mij daarbij gaan helpen. En wellicht wordt mij/ons af en toe vanuit een andere dimensie een idee aangereikt.
Dank
