Identity oriented Psychotrauma Theorie (IoPT) is een effectieve methodiek op het gebied van persoonlijke ontwikkeling die door Franz Ruppert in spiegeling met anderen is ontwikkeld, en zich continue verder ontwikkelt.
De kern ligt bij onze entree op de wereld: werkelijk te beginnen bij de conceptie.
Vanaf het moment dat een baby zich innestelt in de baarmoeder en er een babykoek gevormd wordt, is er een relatie met de buitenwereld.
De buitenwereld die ontegenzeggelijk een effect heeft op de gezondheid van de baby. Mentaal – emotioneel en dus ook op het fysiek. Als er vanaf het begin een warm welkom is dat als ondersteunend door de baby wordt ervaren is de situatie voor de baby op alle lagen veel gezonder dan wanneer dat warme welkom er niet is.
De kwaliteit van de ondersteuning die jij van je ouders of verzorgers hebt ervaren is bepalend voor de kwaliteit van de start in jouw leven. Een baby is afhankelijk van deze ondersteuning:
- mag jij als baby/kind ontdekken, nieuwsgierig zijn, eigen dingen uit proberen en word je daarbij ondersteunt door je ouders of
- moet je voldoen aan de inzichten en wensen van de ouders om dat kind te worden dat zij voor ogen hebben?
Als je deze twee verschillen in aanpak tot je door laat dringen dan zie je dat wat in de IoPT methodiek een “subject – object splitsing” heet.
Mocht je kind zijn en eigen dingen ontdekken = het kind als subject.
In het andere geval verword je tot doel van mama/papa = object.
En soms werkt dat heel simpel.
Ik kon als jongetje van 8/9 jaar best goed voetballen, ik had een forse trap waarmee ik de anderen over afstand kon bereiken. Eén van de begeleiders van een jeugdelftal zag dat en kwam bij mijn ouders aan de deur. “Of het geen goed idee was dat Anton bij de voetbalclub kwam.” En toen kwam het antwoord: “nee, hij moet eerst de school maar afmaken en dan zien we wel verder.”
Ik kwam dit pas veel later te weten.
Ik moest voldoen aan de wensen van mijn ouders. Daar lagen mijn uitdagingen volgens hen. Ik leerde dat ik door goede schoolresultaten te behalen de goedkeuring en de kortstondige aandacht van mijn ouders kreeg. Zo werd ik ook gestimuleerd om mijn rapporten aan opa’s en oma’s te laten zien en zelfs aan de buren. Ik kreeg een paar cent, mijn ouders kregen de waardering.
Mijn oudere broer kon niet zo goed leren. Zo ontstond er ook afgunst en niet bepaald broederliefde.
Zo zie je hoe er met mijn vrije wil op dit terrein werd omgegaan. Terugkijkend kan ik slechts zeggen dat er alles behalve de ontwikkeling van een vrije wil plaatsvond. Ik werd mooi afgericht/geconditioneerd.
Hoe is die ontwikkeling van een vrije wil bij jou verlopen?
Kreeg jij wel de nodige ruimte om je eigen leven vorm te geven?
Werd jij in jouw vrije wil gestimuleerd door je ouders?
Of was de aandacht die jij kreeg voorwaardelijk?
En welk effect heeft dat op jouw leven gehad?
Ik heb later in mijn leven die conditionering langzaam doorbroken en vooral sinds ik met IoPT kennis heb gemaakt, werd mijn biografie mij nog veel duidelijker. Naast een eigen vrije IK, is het mogelijk een eigen vrije WIL te ontwikkelen, zodat je zelf vorm gaat geven aan JOUW leven.
Interesse? Neem maar eens contact op.