Eigen ik
Als jij als kind welkom geheten bent om wie jij bent, krijg je een idee van de waarde die jij voor andere mensen kunt hebben. Jouw leven krijgt van jongs af aan betekenis omdat jij als persoon (subject) door je ouders erkend wordt.
Je krijgt de kans jezelf te ontwikkelen, je creatieve vermogens in te zetten, te ervaren wat je leuk vindt en te ervaren wat niet bij je past.
Maar vaak worden kinderen niet als subject behandeld maar als object. Je moet dan voldoen aan de wensen van de ouders.
Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat je:
- De dromen van een van je ouders moet waarmaken.
- De zaak / bedrijf van je ouders moet voortzetten.
- Een opleiding of baan met financiële zekerheid kiest om je ouders tevreden te stellen.
Ik die gevallen laat jij noodgedwongen je eigen verlangens/dromen in de steek en je schikt je in het plan/doel dat je ouders met je hebben/hadden. Je verlaat je eigen authenticiteit en kiest voor een symbiose met je ouders.
Je bewaart de lieve vrede.
Je weet op den duur niet meer wie je bent en welke bijdrage jij aan anderen en aan de maatschappij geeft.
Of :
- Je kiest er al vroeg voor om je eigen weg te bewandelen. Vaak leidt dat er dan toe dat de relatie met ouders onder druk komt te staan of dat die zelfs helemaal verbroken wordt.
- Je kiest op latere leeftijd, als jouw levensweg voor jezelf duidelijk geworden is, voor een eigen pad en gooit soms nogal rigoureus jouw leven om.
- En uiteindelijk kies je voor jezelf: voor jouw pad uit eigen vrije wil.
Dit hele verhaal wordt door o.a. Gabor Maté duidelijk verteld. Maar ook bij onze Oosterburen loopt zo’n man rond: Gerald Hüther.
In bijgaande video vertelt hij zijn verhaal:
