Door jou ben ik.
Alleen door jou kan ik mijzelf leren kennen
Een paar simpele zinnen en zo essentieel.
Zonder een ander mens leer jij jezelf niet kennen. Je leert niet lopen, praten etc.
Als je het zonder een ander mens al overleeft, en daar zijn natuurlijk wel voorbeelden van, zul jij jezelf heel anders ontwikkelen.
Als kind maak je een uitreikende beweging naar anderen. Vaak is dat je moeder. In relatie met je moeder komt jouw eigen ik tot ontwikkeling.
Dat gaat in het begin niet zo snel. Je bent voornamelijk bezig om je de taal en gewoonten eigen te maken. Je leert dat mensen op jou reageren als jij geluid geeft, kijkt of lacht. En soms wordt er niet gereageerd als je in het wiegje ligt en je je onvrede uit. Dat kan gevoelens van onzekerheid oproepen. Je bent er niet meer zeker van dat jouw signalen een reactie oproepen.
De ik-ontwikkeling gaat in de eerste levensjaren constant door. Je probeert uit, of ik kan ook zeggen: je volgt je hart bij het ontdekken van de wereld. Maar wat gebeurt er als je dingen doet die je ouders of verzorgers niet leuk vinden? Hoe gaan ze dan met je om en welk effect heeft dat op jou? Gehoorzaam je, of blijf je toch af en toe dingen doen die je wilt doen?
Allemaal interacties met mensen die invloed hebben op jouw gedrag, nu en in de toekomst.
Hoeveel ruimte neem jij voor jouw authentieke ik?
Word je gehoorzaam en ga jij je gedragen zoals je verzorgers dat willen?
Dit proces van initiatief nemen en ontdekken of het afgekeurd worden gaat jaren door en heeft effect op jouw gedrag. En soms betekent het dat je aangepast gedrag gaat vertonen. Dat je jouw eigen levensenergie niet meer voelt. Laat staan dat je jouw eigen pad volgt. Je hebt je aangepast en hebt afscheid genomen van je dromen van de unieke bijdrage die je zou kunnen leveren aan de wereld.
En ook met deze levensinstelling word je oud. Maar iets van de sprankeling, van dat wat het leven leuk en spannend en uitdagend maakt, is als een stil verlangen ergens in een hoekje van je geest gaan slapen.
En misschien speelt het nog wel eens op, maar dan hoor je wellicht ook weer de stemmen van anderen van vroeger:
“Wees nu maar verstandig.”
“Daar is geen boterham mee te verdienen.”
Of je luistert naar je eigen stem:
“Dat kan ik toch niet waarmaken.”
“Ik zou wel willen maar hoe?”
Wil je toch weer in contact komen met jouw oorspronkelijke authentieke zelf? Wees ervan overtuigd dat jouw authentieke eigenschappen er nog steeds zijn.
Ze liggen op je te wachten, tot jij het initiatief neemt om zelf het stuur in eigen hand te nemen.
En als je dat wilt zorgen wij voor de support.
Neem maar eens contact op.
