Gedicht: over de helende kracht van tranen

Ik huil niet
Maar de tranen willen stromen over mijn wangen
Als een steen waren ze
Op mijn hart drukkend
Vallen ze nu op de grond in stukken
Het was zo zwaar

En daar vind ik haar
Ik pak ze op
en koester haar
Zachtjes op mijn buik
Wieg haar zorgzaam heen en weer
Steeds weer
Oh het was zo zwaar

Toen huilde ik niet
Maar de tranen stromen nu wel over mijn wangen
ik weet haar nu in liefde op te vangen
En koester haar
Kom maar, kom maar, kom maar
Ja, wat was het zwaar

Nog steeds soms zo voelbaar
Val ik in nabije contacten
uit elkaar
Nu zijn er gelukkig wel de woorden
Ze hardop mogen zeggen voelt nog onwennig en raar
Maar oh God, ze zijn zo waar

Ik huil nu
De tranen stromen over mijn wangen
Het is als een opnieuw beginnen
Ik weet mijn innerlijk kind tastbaar en teer te beminnen
Zo mezelf te koesteren met alle liefde van binnen
Wat is dat dierbaar,
En oh zo kwetsbaar

Daarom huil ik
De helende tranen stromen over mijn wangen
Ontroerd weet ik ze op te vangen
Zo tastbaar
Zo kostbaar
En ja, zo wezenlijk waar
Ik ben haar

Anka Steinfort
Innerlijke Veerkracht